Ağız kokusu tanısı nasıl konur?

Kötü nefes kokusundan şikayetçi hastaların değerlendirilmesi üç aşamada yapılmaktadır.

İlk etapta hastanın asıl şikayeti, lokal ve sistemik faktörlere bağlı olarak incelenir.

Diğer aşama hastanın tam bir klinik muayenesidir. Bu muayenede çeşitli enstrümanlar ve sensörler kullanılarak hastanın nefesi değerlendirilir. Ağız içi problemlerinin anlaşılması için anamnez alınır. Burada amaç, ağız travmaları, diş çürükleri, dişeti hastalıkları, özellikle dişeti iltihabı, hatalı dolgular, kuron ve köprü protezleri ve ortodontik apareyler, ağız mukozası hastalıkları veya ağız kuruluğu gibi lokal etkenlerin olup olmadığına bakmaktır. Hastanın ağız içi muayenesi yapılır. Bu muayenede dişler, dişeti dokusu, ağız mukozası ve tükürük bezleri değerlendirilir. Dişlerin radyografik incelemesi yapılır. Bunlara ilaveten, hastanın psikosomatik durumu incelenmelidir. Hastanın beslenme alışkanlıkları, herhangi özel bir diyet uygulayıp uygulamadığı (vejetaryen veya yöresel gıdalar) ve tütün, alkol gibi alışkanlıkları değerlendirilir.

Üçüncü aşamada kötü ağız kokusunun tespit edilmesidir. Ağız kokusunun belirlenmesinde iki ana metot vardır. Sensoral ‘organoleptik’ (koklayarak) ve çeşitli cihazlar kullanılarak ölçülmesi. Organoleptik ölçüm hastanın ağız kokusu düzeyinin değerlendirilmesi için pratik bir yoldur ve sensoral bir testtir. Ağız kokusunu oluşturan uçucu sülfür bileşiklerinin ölçümü ise gaz kromatografi veya portatif sülfit ölçen cihaz ‘halimetre’ ile yapılır.